Kojotowa szczotka to nisko rosnąca roślina okrywowa stosowana do stabilizacji zboczy w wielu rejonach i stanowiąca doskonały dywan na suchych, nieurodzajnych stanowiskach. Ten pochodzący z Kalifornii, wytrzymały i odporny na zwierzynę płową krzew ma ciemnozielone liście i stanowi doskonałą żywą ściółkę na dużych rabatach lub na nierównym terenie, gdzie można cieszyć się jego bujnymi, zielonymi liśćmi przez cały rok. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu i na dobrze przepuszczalnej glebie. Podlewa się go mniej więcej raz na dwa tygodnie.
Krzew Coyote występuje najczęściej w zaroślach nadmorskich i na nizinach. Jego naukowa nazwa to Baccharis pilularis, ale krzew ten jest również nazywany miotłą kapliczkową. Krzew jest ważną częścią środowiska chaparral, zapewniając żywność, schronienie i kontrolę erozji w zaroślach z niewielu dużych drzew. Ta roślina o niezwykłych zdolnościach adaptacyjnych występuje w kanionach, na zboczach wzgórz i urwiskach. Spróbuj uprawiać baccharis jako część swojego naturalnego krajobrazu.
Ciekawostką dotyczącą krzewów kojota jest ich bliskie pokrewieństwo z słonecznikami. Roślina jest zgarbiona i żylasta, ma sztywne gałęzie i małe szarawe, ząbkowane liście wzdłuż zdrewniałych łodyg. Krzewy kojota, będące bylinami, wykształciły kilka strategii przystosowawczych, aby dobrze się rozwijać na ubogich glebach o luźnej, pionowej strukturze. Ma szeroki system korzeniowy i woskowe liście, które chronią go przed utratą wilgoci.
W strefach Chaparral często występują pożary, do których roślina ta jest równie dobrze przystosowana. Liście pokryte są substancją żywiczną, która opóźnia rozprzestrzenianie się ognia. Ponadto gęste, grube korzenie i mocna korona pomagają roślinie regenerować się po tym, jak górne przyrosty zostaną strawione przez ogień.
Krzew ten rośnie na obszarach o sporadycznych opadach deszczu i wydłużonych porach suchych. Może być nisko rosnącym krzewem lub wyprostowanym wysokim krzewem, w zależności od warunków wzrostu. Te, które przytulają się do zboczy wzgórz, zwykle rosną nisko przy ziemi w celu ochrony.
Tam, gdzie miejsce zapewnia schronienie, krzew kojota rośnie wyżej i rozciąga się w poszukiwaniu światła słonecznego. Krzewy te są odporne na suszę, nieurodzajne gleby, ogień i słoną mgłę. Uprawa baccharis zapewnia kontrolę erozji dzięki szeroko rozgałęzionym korzeniom i wymaga niewielkiej konserwacji po założeniu.
Baccharis jest rodzimą rośliną i był używany do kilku celów przez rdzennych mieszkańców. Jeśli spożywane, krzew ma zdolność do powodowania przerwania ciąży.
Rdzenni ludzie używali go jako materiału do narzędzi myśliwskich, takich jak wały strzał. Puszyste główki żeńskich nasion były częścią farszu do zabawek i innych przedmiotów.
Coyote krzewów korzysta również rozszerzone do niektórych terapii leczniczych, takich jak przy użyciu ogrzewanych liści w celu zmniejszenia bólu i obrzęku.
Jeśli szukasz naturalnego dodatku do krajobrazu lub podwórko, które będzie wymagać niewiele wysiłku z Twojej strony, krzaki kojota są w sam raz dla Ciebie. Pod warunkiem, że gleby są umiarkowanie do mocno szorstkie, roślina działa dobrze w różnych sytuacjach.
Krzewy kojota wymagają słonecznego stanowiska i częstego podlewania do czasu zadomowienia się. Jednak gdy roślina już się zadomowi, nie trzeba jej podlewać, z wyjątkiem najbardziej dotkliwych susz.
W razie potrzeby należy przycinać krzew, aby nie rozrastał się zbytnio. Jest to roślina wolno rosnąca z głównych zysków osiągniętych wiosną, gdy temperatury są ciepłe i deszcze dają jej wybuch wilgoci rosnących.
Baccharis opieki roślin jest minimalna i krzew może nagrodzić Cię na wiosnę z drobnych kwiatów, które stają się cottony puszyste nasiona jesienią.