Żeńskie kwiaty chmielu są najbardziej znane z roli, jaką pełnią w produkcji piwa. Jednak obecnie są one wykorzystywane do uzupełnienia bezsenności, niepokoju i innych objawów menopauzalnych. Badania nad składnikami żeńskich kwiatów chmielu ujawniły obiecujące zastosowania kliniczne.
Przeciwwskazania i zagrożenia związane z chmielem:
Chmiel nie był związany z żadnymi skutkami ubocznymi, ale może powodować reakcje alergiczne u osób wrażliwych, zwłaszcza jeśli są narażone na duże ilości.
Wdychanie pyłu z chmielu stanowi problem dla pracowników zajmujących się jego zbiorem i przetwarzaniem.
- Astma
- Alergiczny nieżyt nosa
- Przewlekła obturacyjna choroba płuc
- Podrażnienie lub zapalenie oskrzeli
- Suchy kaszel
- Trudności w oddychaniu
- Zmniejszona funkcja płuc
Inne reakcje alergiczne mogą być również spowodowane ekspozycją na chmiel, takie jak:
- Kontaktowe zapalenie skóry
- Zaczerwienienie skóry
- Nagromadzenie płynu w powiekach
- Conjunctivitis
Wyciąg z chmielu nie powinien być stosowany przez dzieci poniżej 3 roku życia oraz matki w ciąży lub karmiące piersią ze względu na niewystarczającą ilość badań.
Wykazano, że chmiel działa przeciwnowotworowo, ale może stymulować wzrost guzów poprzez receptory żeńskich hormonów płciowych (estrogenów dodatnich) i może zakłócać leczenie raka piersi ze względu na zdolność wiązania się z receptorami estrogenowymi. Przed przyjęciem ekstraktów z chmielu kobiety poddawane leczeniu raka piersi lub z rakiem estrogenododatnim powinny skonsultować się z lekarzem.
Chmiel (8-prenylnaringenina), zmienia działanie i produkcję żeńskich hormonów płciowych. Może to powodować problemy z płodnością u pań w okresie przedmenopauzalnym. Młode kobiety mogą chcieć uniknąć przyjmowania dużych dawek fitoestrogenów przez dłuższy czas.
Ogólna charakterystyka chmielu
Chmiel to żeńskie kwiaty chmielu (Humulus Lupulus L.), który jest rośliną pnącą z tej samej rodziny co konopie. Chmiel najprawdopodobniej pochodzi z Chin, Syberii, Mezopotamii i Południowego Kaukazu. Stamtąd rozprzestrzenił się do Europy Środkowej, Ameryki i Japonii.
Chmiel uprawiany jest we wszystkich cieplejszych regionach ze względu na jego rolę w piwowarstwie, które stanowi 98% jego wykorzystania. Chmiel zawiera wiele związków, które nadają piwu gorzki smak i zapobiegają rozwojowi lub niepożądanym mikroorganizmom podczas procesu warzenia. Stabilizują również pianę.
Chmiel od wieków stosowany jest w medycynie tradycyjnej, szczególnie przy takich schorzeniach jak:
- Bezsenność
- Nerwowość
- Lęk
- Nienasycony apetyt
- Problemy z trawieniem
- Ból zębów, uszu i nerwów
- Ból głowy
- Reumatyzm
- Gruźlica
- Krzemica
- Azbestoza
- Trąd
- Zapalenie płuc
- Kamienie nerkowe i stany zapalne w drogach moczowych
- Zatrzymanie wody
- Skurcze
- Urazy i wrzody skóry
- Zapach stóp
- Zaparcia
- Oczyszczanie krwi
2003. Europejska Naukowa Spółdzielnia Fitoterapii zatwierdziła stosowanie chmielu jako środka leczniczego w zaburzeniach nastroju, takich jak pobudliwość, niepokój i zaburzenia snu.
Badania koncentrują się na najbardziej aktywnych biologicznie związkach w chmielu. Suplementy z ekstraktem z chmielu są stosowane w leczeniu zaburzeń nastroju i objawów menopauzalnych.
Chmiel - zastosowania
Wzmocnienie objawów menopauzy
Menopauza odnosi się do zakończenia cykli menstruacyjnych u kobiet. Często towarzyszy temu spadek poziomu żeńskich hormonów płciowych.
- Uderzenia gorąca
- Nocne poty
- Zaburzenia snu
- Zmęczenie
- Zmiany nastroju (depresja, drażliwość)
- Utrata masy kostnej i masy mięśniowej
- Zmniejszone pożądanie seksualne
- Suchość pochwy
Wymienione objawy i jakość życia uległy poprawie pod wpływem ekstraktu z chmielu w trzech randomizowanych badaniach, które przeprowadzono na 223 kobietach po menopauzie.
Lęk, zaburzenia nastroju
W badaniu z udziałem 36 osób cierpiących na łagodną depresję, stres lub lęk stwierdzono, że ekstrakt z chmielu znacząco poprawił objawy.
Stwierdzono, że ekstrakt z chmielu ma działanie przeciwdepresyjne u szczurów. Jest to mierzone jako zmniejszenie czasu unoszenia się szczurów w cylindrze wypełnionym wodą.
Chmiel może pomagać w zasypianiu
Badanie kliniczne przeprowadzone na 17 osobach wykazało, że spożywanie nieco ponad 1 szklanki (333ml) bezalkoholowego piwa miało pozytywny wpływ na jakość snu. Efekt ten przypisywano chmielowi, który sugerowano jako główny składnik piwa.
Chmiel wydłuża czas snu i zmniejsza aktywność fizyczną u szczurów i myszy, które zażywały środki uspokajające. W badaniu na przepiórkach, których rytm okołodobowy jest bardzo podobny do naszego, stwierdzono, że dawka 2 mg ekstraktu z chmielu była najskuteczniejsza w zmniejszaniu aktywności nocnej przy zachowaniu normalnego rytmu dobowego/odpoczynku.
Aby zwalczyć bezsenność, chmiel jest często łączony z walerianą. Takie połączenie okazało się skuteczniejsze niż placebo w trzech badaniach, w których uczestniczyło 256 osób. Dwa z badań wykazały, że połączenie było nawet bardziej skuteczne niż waleriana sama w sobie.
Chmiel może wspomagać utratę wagi i zdrowie metaboliczne
Badanie przeprowadzone na 200 osobach z nadwagą (DBRCT) wykazało, że spożywanie ekstraktu z chmielu zmniejszyło ilość tkanki tłuszczowej, szczególnie w okolicy brzucha [R].
Wielokrotne badania na szczurach i myszach z nadwagą wykazały, że zarówno ekstrakt z chmielu, jak i jego składniki, ksantohumol czy izokwasy, zmniejszały masę ciała.
Ksantohumol zmniejszał również wzrost, gromadzenie i rozwój tłuszczu w komórkach tłuszczowych, jednocześnie zwiększając ich śmiertelność.
Połączenie izohumulonów chmielowych z akantocjanidynami poprawia wiele objawów zespołu metabolicznego. Stwierdzono, że obniża poziom trójglicerydów we krwi i cholesterolu (całkowitego, LDL i APOB) u 23 uczestników, którzy poddali się zmianom w diecie i ćwiczeniom. W badaniu z udziałem 91 uczestników, kombinacja ta zmniejszyła również poziom insuliny i zwiększyła wrażliwość na insulinę.
Chmiel może poprawić zdrowie zębów
Dwa badania przeprowadzone na 57 osobach wykazały, że polifenole chmielu (przyjmowane w postaci płynu do płukania jamy ustnej lub w postaci tabletek 7 i 20 mg) zmniejszyły wzrost płytki nazębnej.
Polifenole chmielu zmniejszyły zdolność dwóch gatunków bakterii (Streptococcus mutagens i Streptococcus sobrinus), do powodowania ubytków.
Dwa badania na komórkach ludzkich dziąseł wykazały, że dodatek polifenoli chmielowych zmniejszył odpowiedź zapalną na mikroorganizm wywołujący choroby dziąseł (Porphyromonas gumivalis).
Chmiel może być w stanie zwalczać alergie
W randomizowanym badaniu 39 osób cierpiących na alergie pyłkowe stwierdzono, że 100mg ekstraktu z chmielu zwiększyło obrzęk nosa, kolor, objętość wydzieliny i inne cechy.
Stwierdzono, że 500mg wodnego ekstraktu z chmielu zmniejsza tarcie nosa i kichanie u myszy cierpiących na alergię na pyłki/pył. Ekstrakt zmniejszył również uwalnianie histaminy z komórek tucznych i ludzkich komórek nowotworowych. W innym badaniu na myszach stwierdzono, że 100-500mg ekstraktu z chmielu zmniejszyło produkcję histaminy przez bazofile i komórki tuczne.
Badanie na ludzkich komórkach nosowych wykazało, że wodny ekstrakt z chmielu zmniejszył produkcję cytokiny, która aktywuje alergiczne reakcje zapalne.
Chmiel może poprawić zdrowie serca
W badaniu przeprowadzonym na 23 osobach stwierdzono, że izohumulony z chmielu zwiększają przepływ krwi zarówno u osób palących, jak i niepalących.
Dwa badania na myszach wykazały, że ksantohumol odwraca blaszki cholesterolowe i zapobiega gromadzeniu się triglicerydów w tętnicach.
Chmiel może zmniejszyć ryzyko rozwoju choroby serca u szczurów poprzez zmniejszenie relaksacji naczyń krwionośnych.
Urazy mogą powodować zwężenie naczyń z powodu wzrostu komórek naczyń krwionośnych. Może to prowadzić do chorób serca. Efekty te zostały złagodzone przez Xanthohumol.
Chmiel pomaga zrównoważyć poziom cukru we krwi
Badanie przeprowadzone na 20 diabetykach wykazało, że spożywanie izohumulonów z chmielu obniżyło poziom cukru we krwi.
W wielu badaniach wykazano, że ekstrakt z chmielu, jego składniki, ksantohumol i izohumulony, a także mieszanina izohumulonów chmielowych z akantocyjanidynami, obniżyły poziom cukru we krwi i insulinooporność u myszy i szczurów.
MechanizmSymultaniczny
Aktywacja PPAR alfa i PPAR gamma przez izohumulony obniża poziom glukozy we krwi poprzez zmniejszenie insulinooporności. Gorzkie kwasy chmielowe aktywują receptory smaku gorzkiego i stymulują produkcję GLP-1, który jest białkiem wyzwalającym odpowiedź insuliny na cukier.
Chmiel może być dobrym rozwiązaniem w przypadku schorzeń neurodegeneracyjnych
Ekstrakt z chmielu chroni mózg przed uszkodzeniem i utrzymuje funkcje mózgu u szczurów cierpiących na udar lub zatrucie azotanem glinu. Stwierdzono, że ekstrakt z chmielu zmniejsza nagromadzenie białka, które uważa się za przyczynę choroby Alzheimera (b-amyloid) w mózgach i zachowuje funkcje poznawcze.
Ksantohumol chronił komórki mózgu przed zapaleniem i uszkodzeniami oksydacyjnymi, co sugeruje jego potencjał terapeutyczny w zaburzeniach neurodegeneracyjnych.
Xanthohumol, wśród innych flawonoidów, może blokować enzym, który jest zaangażowany w początek choroby Alzheimera (BACE1), więc został zasugerowany jako opcja terapeutyczna w zapobieganiu tej choroby.
Spożywanie ekstraktu z chmielu lub jego składników, takich jak ksantohumol i lupulon, zmniejszyło stan zapalny skóry (mierzony w obrzęku uszu) podczas trzech badań na myszach z zapaleniem skóry wywołanym przez roztocza, alergicznym kontaktowym zapaleniem skóry i ekspozycją na czynnik promujący nowotwory.
Badania przeciwbakteryjne wykazały, że ksantohumol, lupulony i Staphylococcus aureus były w stanie zmniejszyć wzrost pięciu mikroorganizmów powodujących trądzik (Propionibacterium pilaris, Staphylococcus epidermidis i Staphylococcus aureus), Kocuria rhizophila i Staphylococcus pyogenes. Dwie aktywności związane z bakteriami, antykolagenaza (utlenianie) i oksydacja, były również hamowane przez związki chmielu.
Chmiel może zapobiegać uszkodzeniom wątroby (u zwierząt)
Liczne badania wykazały, że chmiel lub jego składniki ksantohumol lub izohumulony działały ochronnie na następujące choroby wątroby u myszy:
- Alkoholowe stłuszczeniowe zapalenie wątroby
- Niealkoholowa choroba stłuszczeniowa wątroby,
- Starzenie się jest związane z zapaleniem, uszkodzeniem oksydacyjnym i śmiercią komórek.
- Bliznowacenie tkanek w wyniku uszkodzenia wątroby
- Ksantohumol oraz humulony, lupulony i humulony powstrzymywały zapalenie wątroby i aktywację bliznowacenia tkanek w wyniku uszkodzenia wątroby.
Chmiel a funkcje trawienne (u zwierząt).
Ekstrakt z chmielu zwiększa produkcję soku żołądkowego u szczurów bez zmiany poziomu kwasu. W innym badaniu stwierdzono, że ekstrakt z chmielu zmniejszył ruchy jelita cienkiego u szczurów.
W badaniu na świniach stwierdzono, że suplementacja diety chmielem lub produktem z winogron bogatym w polifenole zwiększyła przyrost masy ciała w przeliczeniu na pobranie. Chociaż nowa dieta nie zmieniła morfologii jelit ani strawności paszy, zmieniła skład mikrobioty jelitowej. Zmniejszyła również produkcję białek prozapalnych.
